Και ξαφνικα μεσα στον πονο των γιορτων την ειδε οπως δεν την ειχε ξαναδει ποτε στη ζωη του.
Να τον κοιταει σαν να τον φοβοταν. Σαν να τον μισουσε για αυτο που ζουσε.Σαν να κοιταζε καποιον που της πηρε οτι πιο αγαπημενο ειχε ποτε στη ζωη της....

Τα ματια της...εκεινα της τρελας. Το κλαμα...να γινεται θυμος. Η φωνη να γινεται ουρλιαχτο. Τα χερια..να γινονται οπλα.

Και εκει που καθοταν μεσα στο αμαξι, εκεινη τη στιγμη που ειδε αυτο το θεαμα, που ηλπιζε ποτε να μη το δει.........

επεσε απο τον γκρεμο....