Μερικες φορες η γραμμη που χωριζει το μισος με την αγαπη ειναι πολυ λεπτη. Δεν ξερεις ποτε και πως θα την ξεπερασεις. Και οταν εισαι ενα ατομο το οποιο ζεις τη ζωη σου με συγκινησεις στο επακρο βαθμο, φοβασαι και μηπως χασεις τον ελεγχο καποια στιγμη.

Αλλα δεν ειναι παντα ετσι. Ενας ανθρωπος που εχει επιλεξει να ζει ετσι, κατι που ειναι πολυ ωραιο γιατι οπως και με τον μεγαλο πονο μπορει να φερει και την μεγαλη χαρα, πρεπει να ειναι και ετοιμος η να δεχτει τις συνεπειες των πραξεων του η να μπορεσει να κοντρολαρει τον εαυτο του την στιγμη εκεινη στην οποια θα δει οτι παρεκτρεπεται.

Γιατι τα λεω ολα αυτα? Ισως γιατι και εγω ειμαι ενας απο αυτους και προσπαθω ακομα και τωρα να κοντρολαρω τον εαυτο μου και να μη κανω κακο σε εναν ανθρωπο που οχι μονο δε με σεβεται, αλλα δε με σεβεται και μπροστα στους αλλους.

Θα μου πειτε...τι κακο θες να κανεις δηλαδη? Πιστεψτε με, οταν φτανεισ σε ενα σημειο στο οποιο βλεπεις τον πρωην κολλητο σου, αυτον που καποτε ελεγες ολα τα μυστικα σου, αυτον που επαιρνες εξω μαζι σου να του γνωρισεις γκομενες μπας και γαμησει και αυτος μετα απο τοσα χρονια αγαμιας, αυτος που επαιζες μαζι του μπαλα, σε καλουσε στη παρεα και και και....να την πεφτει στη πρωην σου, να την πιανει, να την ακουμπαει, να την χορευει, και απο πανω να σου λεει με ενα υφακι στο τηλεφωνο "Αν θελουμε δηλαδη εμεις να ειμαστε θα χαλασουμε ΓΙΑ ΣΕΝΑ την μαλαματενια μας?" ,ενω βεβαια η πρωην σου του εχει ξεκαθαρισει οτι τον βλεπει σα φιλο και οτι σεβεται αυτα που νιωθει για κεινη αλλα εκεινη δεν αισθανεται το ιδιο.....

ε τοτε....για πειτε μου τι κακο μπορει να εχω σκεφτει να του κανω???
Να τον πετυχω σε κανα δρομο να τον πλακωσω στα κλωτσομπουνιδια?
Να τον πετυχω στο δρομο και να τον πατησω με το αμαξι? Μπα ε?....Θα μου χαλασει το αμαξι μου.
Η να τον κανω πουτανα σε ολο τον κοσμο, δειχνοντας σε ολους ποσο αρχιδι και μαλακιστηρι ειναι????

Το τριτο το εχω κανει...αν και ακομα συνεχιζουνε να τον κανουνε παρεα. Τουλαχιστον του εχουνε πει οτι κανει μαλακιες. Πολλοι μου λενε οτι νιωθει ασχημα ηδη αυτος. Μεσα του. Και ισως να ειναι αληθεια. Δε με κοιταει πια....λεει ενα γεια με κατεβασμενα ματια.....

Αλλα η γροθια μου με τρωει....το νιωθω στα δαχτυλα μου....την νιωθεις την οργη μεσα σου, ειδικα οταν σε προδιδουν για πρωτη φορα. Κατι που σε αλλους....ισως να ειναι χειροτερα.

Δε ξερω πως συγκρατω τον εαυτο μου. Ισως επειδη βλεπω μεσα στα ματια μου οταν κοιταζομαι στο καθρεφτη του μπανιου, εναν αλλιωτικο ανθρωπο. Εκεινον εκει παλια, τον αθωο, που δε του αρεσε η βια, δε του αρεσαν τα ψεματα, ζουσε σε μια ουτοπια, οπου η μαμακα και ο μπαμπακας τον προσεχανε. Και οποτε γινοταν κατι, ηταν η ο "αδερφος του" (ο παιδικος του φιλος που τον προσεχε παντα) η οι γονεις του που τον ξεθαβανε.

Ειναι ομως περιεργο. Το συναισθημα. Αυτο που σε τρωει, οταν τον βλεπεις, οταν θελεις να του κανεις κακο, αλλα χωρις να παθεις εσυ κατι.

Ο Χριστος ειπε, οταν σου χτυπησουν το μαγουλο, γυρνα και το αλλο. Οπως και το οτι το να συγχωρεις ειναι το μεγαλυτερο καλο που υπαρχει και εισιτηριο στον παραδεισο.

Αρχιδια.....!!!! Συγνωμη κιολας!

Μερικες φορες σκεφτομαι αυτες τις αηδιες περι συγχωρεσης και μαγουλα και κατσε να τις φας, και τα συναφη....αποκλειεται να τα σκεφτηκε ο θεος. Μηπως να στρωσω και το κρεβατι του να πηδηξει την πρωην μου ( αν τον γουσταρε) ?????

ΤΙ ΛΕΕΙ???? ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ???

Το καλυτερο πραγμα απο οτι εχω καταλαβει ειναι στις στιγμες οπου αισθανεσαι οτι πας να χασεις τον ελεγχο απλα να συγκρατιεσαι και να σκεφτεσαι το καημενο το παλικαρι που με μια μπουνια σου στο καταλληλο σημειο που σου εμαθε ενας πρωην συναδελφος σε καφετερια ο οποιος τυχαινει να ειναι και πρωταθλητης 3-4 φορες στην ελλαδα στο μποξ, θα του μεινει το σαγονι στα χερια και θα πρεπει να τρωει σουπες για τουλαχιστον 3 μηνες!!!

Απο την αλλην βεβαια......ειναι πολυ Tempting!

Χιχιχιχιχιχιχι!