Μερικες φορες η ζωη σου παιζει ενα πολυ περιεργο και λιγο ασχημο παιχνιδι.

Σε παιρνει μια μερα τηλεφωνο μια κοπελα αρκετα μεγαλυτερη απο σενα, πολυ ομορφη και σου λεει πως θελει να σε δει. Πως θελει να σου μιλησει.
Και τοτε λες.....Ε????

Τι εγινε τωρα???

Βγαινεις εξω και περνας μαζι της μια καταπληκτικη βραδια, οπου τα ποτα διαδεχονται το ενα το αλλο, οι βολτες μεσα στο Mall πανε και ερχονται, και στο τελος μια μαγευτικη βραδια, η μαλλον πρωινο να σας βρισκει στη πιστα του Βερτη να τραγουδατε και να χορευετε, κατι που ποτε αλλοτε δε το χες κανει με κοπελα...η μαλλον..με κανεναν. Ποτε.

Το πρωινο τελειωσε μια χαρα, ακουγοντας best στην ομορφη ατμοσφαιρα της γυναικαρας μου, οπως με πηγαινε σπιτι μου μεσω Κατεχακη- Καρεα.....

Και οταν λεμε γυναικαρα μονο μια υπαρχει μεχρι τωρα. Αυτη που δε χρειαζεται τιποτα αλλο παρα αγαπη και φροντιδα. Και στο ανταποδιδει χαριζοντας σου αμετρητες ωρες αφοσιωσης, τρελας, ταχυτητας, ΚΑΥΛΑΣ, διασχιζοντας τους δρομους του λεκανοπεδιου.

Οπως και να εχει ομως, το περιεργο παιχνιδι ειναι αυτα που βλεπεις στους αλλους. Αυτα που ακους και σου θυμιζουν καποιον πολυ γνωριμο τυπο που για πολλα χρονια "γαμαγε¨τη ζωη ενος αλλου.

Και το χειροτερο ειναι οτι οταν βρισκεσαι στη θεση "φιλου" λες οτι πολυ πιθανον ειπανε καποτε σε κεινη. Ισως και αυτα που λενε τωρα.

Και το ακομα χειροτερο??!! Ολα αυτα που ειπες, ηταν πολυ φυσιολογικα, αληθινα κατα 90%, και επισης ελεγαν ποσο μαλακας ηταν αυτος που της φεροταν ετσι!

Και τωρα παμε στο συμπερασμα....

Η ζωη ειναι πουτανα τελικα. Γιατι πρεπει να δουμε τα λαθη αλλων για να δουμε τα δικα μας???

Και οχι τιποτα αλλο.....

Δυστυχως η πρωτη φορα που πηγα σε κεντρο ηταν απο τις ασχημοτερες εμπειριες της ζωης μου.

Και απο τοτε, μεχρι τωρα καθε φορα που παω......μια σκεψη με κατακλυζει. Μια σκεψη που ακομα δεν εχω κατορθωσει να την εξαλειψω.

Και μαλλον ο μονος τροπος να φυγει αυτη η σκεψη...ειναι μια φορα σε κεντρο να γινει κατι πολυ ομορφο. Κατι που θα θυμιζει αυτη τη φορα. Και οχι το ξεπαρθενιασμα μου σε κεντρα.

Απο την αλλην...ποτε δε ξερεις...ισως αυτο να μεινει για παντα. Ενα αλλο ασχημο στιγμα που αφησες σε μια ζωη αλλου!

Τι να πω?......Ευχαριστω! Μου δινεις την ευκαιρια να τη σκεπασω με μια αλλη. Καλυτερη!

"Γιατι εξατμιζομαι τη νυχτα...γιατι γινομαι καπνος. Τι δε ξερω, τι δεν ειδα, τι να πω?
Που εχουν κρυψει την ελπιδα, τι δε μεμαθε ο Θεος, πως μπορει να μη το ξερει ουτε αυτος?"