At Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008 στις 6:02:00 μ.μ. EET,
Είναι αλήθεια ότι πολλές παχύσαρκες γυναίκες έχουν ίσως κατά μέσο όρο μεγαλύτερες ορμές. Θες τα οιστρογόνα τους, θες η αγαμία τους, οκ, μέχρι εδώ καλά και εδώ σε δικαιώνω.
Εγώ είμαι αρνητικά προδιατεθειμένος πάντως στον έρωτα με παχουλές κοπέλες, το δοκίμασα γιατί ήταν άτομα που με τραβούσαν με την προσωπικότητά τους (και εκτός από τα κιλά κατά τα άλλα ήταν ωραίες κοπέλες) και δεν μου άρεσε καθόλου. Για τους εξής λόγους:
1) Πολλά πρακτικά προβλήματα: Μια αδύνατη κοπέλα τη χειρίζεσαι και είναι πολύ πιο ευέλικτη στις στάσεις που μπορείς να πάρεις στο κρεββάτι (ή και όχι μόνο), μια παχύσαρκη σε περιορίζει κατά πολύ. Πας να την πάρεις στα 4 και πρέπει να σκύβει συνέχεια για να μπορεί ο κώλος της να μη σε αφήνει να βρείς καν την τρύπα (όχι φίλοι μου, δεν έχω μικρό πουλί...). Για να μη συζητήσω για πιο προχωρημένα πράγματα όπως στο όρθιο στον τοίχο ή να την πάρεις ενώ τη σηκώνεις οπότε σε βλέπω στο ΚΑΤ για κανένα μήνα...
2) Ε, είναι και ζήτημα αισθητικής. Το να κάνεις 69 και να βλέπεις να έρχεται να σε καταπλακώσει ένας όγκος κυτταρίτιδας, δεν ξέρω αν σε εσάς αρέσει εμένα με πιάνει πανικός με τη σκέψη. Γούστα είναι αυτά βέβαια.
3) Αυτό που λέει η επιστήμη είναι ότι οι παχουλές έχουν πιο πολλά υγρά από τις μη παχουλές,λόγω των ορμονών τους, μέχρι εδώ πάλι καλά, δεν μας ενοχλεί αυτό. Αυτό που δεν γράφουν τα βιβλία (ε, κύριε Ασκητή, με ακούτε;) είναι ότι τα υγρά τους είναι συνήθως δύσοσμα. Και δεν έχει να κάνει αυτό με θέμα προσωπικής υγιεινής (αν και αν είσαι χοντρός και τρίβονται τα μπούτια σου πρέπει να πλένεσαι και συχνότερα, έτσι δεν είναι;) ούτε με λοιμώξεις κολπίτιδες κλπ, πρέπει να είναι θέμα ορμονών. Ασφαλώς περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, όπως τα φαγητά που αρέσουν σε κάποιον, άλλον μπορεί να τον αηδιάζουν, μπορεί να είναι ζήτημα προσωπικής προτίμησης και άλλοι να τρελλαίνονται με τη γεύση που εμένα δε μου άρεσε καθόλου.
Πάντως, συμφωνώ ότι μια γυναίκα που δεν βασίζεται στην εμφάνισή της αλλά στη συμπεριφορά της για να σε τραβήξει μπορεί να είναι πολύ πιο ελκυστική.
Το δικό μου το συμπέρασμα βέβαια είναι ότι...δεν είναι καλύτερο το φυσιολογικό; Ούτε τα παραπανίσια κιλά αλλά ούτε και το άλλο άκρο, απλά να είναι νορμάλ;
Γειά σου ρε Πεπίτο παικταρά!